Canada
USA
Japan
در سال ۱۴۰۳، صنعت جوراب در ایران با چالش ها و تحولات متعددی مواجه بود. افزایش قیمت مواد اولیه، به ویژه نخ و پنبه، تأثیر مستقیمی بر هزینه های تولید داشت و منجر به افزایش قیمت نهایی جوراب شد. این افزایش قیمت ها باعث کاهش قدرت خرید مصرف‌کنندگان و در نتیجه، رکود در بازار شد.
به‌عنوان مثال، در شهریور ۱۴۰۳، گزارش شد که برخی واحدهای تولیدی به دلیل نوسانات ارزی و افزایش هزینه ها تعطیل شده اند. رئیس سابق اتحادیه جوراب بافان اعلام کرد که تعداد واحدهای تولیدی از ۲۰۱ واحد در سال های گذشته به ۲۰ واحد کاهش یافته است.
همچنین، در آبان ۱۴۰۲، گزارش شد که ایران با وجود تولید جوراب های با کیفیت، با مشکلاتی در صادرات مواجه است. مشکلات تهیه مواد اولیه و تحریم‌ها باعث شده که صادرات به کشورهای همسایه مانند عراق و افغانستان با واسطه انجام شود و ارزش افزوده ای به تولیدکنندگان نرسد.
با این حال، تقاضا برای جوراب در ایران همچنان بالاست. بر اساس آمار، ایرانی ها سالانه حدود ۳۲۰ میلیون جفت جوراب می‌خرند، اما کمتر از ۱۰ کارخانه تولید جوراب استاندارد در کشور وجود دارد.
در مجموع، صنعت جوراب در سال ۱۴۰۳ با چالش هایی مانند افزایش هزینه‌های تولید، کاهش تعداد واحدهای فعال و مشکلات صادراتی مواجه بود، اما تقاضای بالا نشان‌دهنده پتانسیل این صنعت برای رشد و توسعه در صورت رفع موانع موجود است.
تهیه شده توسط تیم پام لند